BORIS BECKER - DE SPELER autobiografie 2004

Op de tennisbaan heb ik gehuild, geklaagd, gebloed, gegleden, gehoest.Ik heb met mezelf gepraat terwijl miljoenen het konden horen. Ik ben opgegroeid en man geworden, en een heel volk was er getuige van. Ik heb grprotesteerd en geprovoceerd; de tegenstanders, de trainers, het publiek en mijn ouders. Ik heb dwarsgelegen, zoals jonge volwassenen doen, maar nooit heeft men hier ook maar enig begrip voor kunnen opbrengen. Ik mocht als tennisspeler niet ouder worden en niet te veel nadenken, want ik moest altijd zo schijnbaar naëif blijven als bij mijn eerste overwinning op Wimbledon. Die eeuwig-17-jarige jongen uit Leimen, als ingevroren droom van een tennisnatie die een keer per jafar voor her Wimbledontoernooi tot leven werd gewekt.paperback276 blzbekijk ook mijn andere zoekertjes eens

meer info